میگرن یک بیماری نورولوژیک است که میتواند باعث چندین علامت شود. این بیماری غالبا با سردردهای شدید و طاقتفرسا شناخته میشود. علائم ممکن است شامل تهوع، استفراغ، مشکل در صحبت کردن، بی حسی یا مورمور شدن و حساسیت به نور و صدا باشد. میگرن معمولا ارثی است و تمام سنین را تحت تاثیر قرار میدهد
تشخیص سردردهای میگرنی بر اساس سابقه بالینی، علائم گزارش شده و رد احتمال سایر عوامل، انجام میشود. رایجترین طبقهبندی سردرد میگرنی شامل سردردهای بدون پیش درآمد یا اورا (Aura) (که قبلا به عنوان میگرن معمولی شناخته میشد) و سردردهای همراه با پیش درآمد یا اورا (که قبلا به عنوان میگرن کلاسیک شناخته میشد) است
میگرن میتواند در کودکی شروع شود و یا ممکن است تا اوایل بزرگسالی بروز نکند. احتمال ابتلا به میگردن در زنان نسبت به مردان بیشتر است. سابقه خانوادگی یکی از مهمترین ریسک فاکتورهای ابتلا به میگرن است.
علائم میگرن ممکن است یک تا دو روز قبل از خود سردرد شروع شوند. این مرحله، به عنوان مرحلهی پیشنشانه شناخته میشود. علائم این مرحله میتواند شامل موارد زیر باشد:
- میل شدید به غذا
- افسردگی
- خستگی یا پایین بودن انرژی
- خمیازهی مکرر
- بیشفعالی
- تحریکپذیری
- سفتی گردن
در میگرن همراه با پیش درآمد یا اورا، اورا بعد از مرحله پیشنشانه رخ میدهد. در طول اورا، شما ممکن است مشکلاتی در دید، ادراک، حرکت و صحبت داشته باشید
مردم معمولا درد میگرن را به صورت زیر توصیف میکنند:
- ضرباندار
- ذق ذقکننده
- سوراخکننده
- کوبنده
- ناتوانکننده و طاقتفرسا
همچنین، این درد ممکن است،گنگ، شدید و مدام باشد. این درد ممکن است به صورت خفیف شروع شود ولی بدون درمان، متوسط تا شدید خواهد شد.
درد میگرن بیشتر ناحیه پیشانی را تحت تاثیر قرار میدهد. این درد معمولا در یک طرف سر ایجاد میشود ولی میتواند دو طرفه هم باشد یا بین طرفین سر جابجا شود.
بیشتر میگرنها حدود ۴ ساعت طول میکشند. اگر میگرن درمان نشود یا به درمان پاسخ ندهد، میتواند از ۷۲ ساعت تا یک هفته نیز به طول بیانجامد. در میگرنهای همراه با اورا، درد ممکن است با اورا همپوشانی داشته باشد یا ممکن است کلا رخ ندهد.
درمان میگرن
میگرن نمیتواند درمان شود ولی پزشک مغز و اعصاب میتواند به شما در مدیریت آن کمک کند تا کمتر به آن دچار شده و در زمان بروز آن، علائم کمتری داشته باشید. درمان، همچنین میتواند به شما کمک کند تا میگرنی که در حال حاضر دارید، شدت کمتری داشته باشد.
برنامهی درمانی شما به عوامل زیر بستگی دارد:
- سن شما
- تعداد دفعات بروز میگرن
- نوع میگرنی که دارید
- شدت میگرن، بر اساس طول آن، میزان درد و بازدارندگی آن از رفتن به سر کار یا مدرسه
- شامل تهوع یا استفراغ به همراه دیگر علائم بودن
- دیگر بیماریهایی که دارید و داروهایی که ممکن است مصرف کنید
برنامهی درمانی ممکن است شامل ترکیبی از موارد زیر باشد:
- درمانهای خانگی خودمراقبتی میگرن
- تغییرات سبک زندگی، شامل مدیریت اضطراب و دوری از محرکهای میگرن
- مسکنهای OTC (بدون نیاز به نسخه) یا داروهای میگرن، از قبیل NSAIDها یا استامینوفن (تایلنول)
- داروهای میگرن نیازمند به نسخه، که روزانه برای پیشگیری از میگرن و کاهش تعداد دفعات بروز آن مصرف میشوند
- داروهای میگرن نیازمند به نسخه که به محض شروع سردرد، برای پیشگیری از شدید شدن میگرن و تسکین علائم استفاده میشوند
- داروهای نیازمند به نسخه برای کمک به بهبود تهوع یا استفراغ
- هورمون درمانی در صورتی که میگرن با چرخهی قاعدگی شما در ارتباط باشد
- مشاوره
- مراقبتهای جایگزین که ممکن است شامل بیوفیدبک (بازخورد زیستی)، مدیتیشن یا مراقبه، فشاردرمانی یا طب سوزنی باشد